மெய்எனப் படுவது மெளனதாசன்கள்
இறைவன் மட்டுமாம்!
தெய்வம் அல்லாது-ஐம் புலன்கள் தெரிந்திடினும் -
மாயையாவு மாம்!அறி வியல்கண் டிட்ட
பிர பஞ்சத்துள்…
பொய்யாம் அனைத்தும்! புலப்படா
கடவுள்தான் மெய்யாம்!
பொய்யே, சாற்ற
போற்றும்;
புளுகு -
பழுதுகளே! எச்சிலும்...
அய்யன்வாய்
உள்இருந்திட்டால்,
அதுவும்
கடவுள் லீலையாம்!
பொய்யை, போற்றி! போற்றி! எனசுரண்டு
வதுதிறமையாம்!
அய்யன் செய்திடுகையில், அதுஅவனின்
அந்தண தகுதியாம்!
மெய்யை, மென்று கொல்கின்றன;
அறிவு சிம்மங்கள்!
பெய்வது, அய்யகோ! தமிழக பெருமழையோ?
ஆண்டவன்...
செயலென்று, கற்பிக்கும் கதைகள்! தீயன
விளைய புனைந்து;
பொய்யே! உனக்கு புதுபுது உருவகங்கள்
பலநிலைகளில்;
செய்து, 'ஆண்டவன்' என்ற பெயரில் திருட,
நாமங்கள் சிலசூட்டி...
தீய்... நீ, என்று உழைப்போர்
தேய அன்றாடம்
ஏய்த்து...
வாய்மை யைவிலகி மடமையில்இதோ
ஆண்டவன் என்று;
கைகளில் செய்திட்ட களிமண்கல் உலோக
பொம்மைகட்கு,
நெய்யை யாகமென நெருப்புள் வார்த்து
மாலையிட்டுபூ
சைகள் கடவுள்கட்காம் தைக்குத் தை
கல்யாணம் பண்ணி;
மெய்யான மானுடம், கன்னியாராய்;
வயதாகி வாடதொல்-
லைபலகோடி பலஆயிரம் தந்துறஊழ
லைஓதுவோனின்-
பொய்கள் தெய்வமோ? புரளும் பிரபஞ்சமே-
மாயா மெய்!
No comments:
Post a Comment